Do projekt ustawy dotyczący inwestycji w zakresie elektrowni wiatrowych zostały zgłoszone uwagi przez organizacje prawniczą ClientEarth.
Projekt ustawy odległościowej dotyka zarówno nowe, jak i już istniejące elektrownie wiatrowe. Przewiduje on szereg obostrzeń dotyczących w szczególności odległości nowych instalacji od najbliższych zabudowań mieszkalnych, która miałaby wynosić przynajmniej 10krotną całkowitą wysokość turbiny. W praktyce przekłada się to na co najmniej 1,5 kilometra. Mimo takich wymogów, projektodawcy nie przedstawiają żadnych uzasadnionych argumentów popierających swoje pomysły.
Dodatkowo ClientEarth pokazuję, że ustawa wprowadzałaby miejscami o wiele większe obostrzenia w zakresie budowy, jak i eksploatacji elektrowni wiatrowych w porównaniu z oddziałującymi negatywnie na środowisko oraz zdrowie ludzi elektrowni węglowych.
Elektrownia wiatrowa musi spełnić ogrom przepisów i decyzji, m.in. musi być lokalizowana na podstawie planu miejscowego, gdzie w przypadku bloków węglowych wystarczy decyzja o warunkach zabudowy. Podobnie odległość elektrowni wykorzystujących paliwa kopalne nie musi być większa niż 10krotnośc wysokości jej komina, jak w wyżej wymienionym przypadku lokalizacji od turbiny wiatrowej.
Kolejno, w przypadku elektrowni węglowej zezwolenia w dalszym ciągu byłyby wydawane na zasadach ogólnych, czyli pozwolenia na budowę przez starostę, a decyzja środowiskowa przez wójta gminy, burmistrza, bądź prezydenta miasta. Biorąc pod uwagę pozwolenie na budowę przy pojedynczym wiatraku o mocy powyżej 40 kW, taką decyzje podejmuję wojewoda. Natomiast decyzję środowiskową miałby wydawać regionalny dyrektor ochrony środowiska.
Każda instalacja wiatrowa musiałaby uzyskać dodatkowo zezwolenie na eksploatację, którego termin ważności wynosiłby najwyżej dwa lata. Podobne ograniczenia nie dotyczą elektrowni konwencjonalnych. W przypadku eksploatacji obiektów jądrowych, takie pozwolenia wydawane są na czas nieokreślony.
Jak to się ma w stosunku do promowania stosowania energii z odnawialnych źródeł energii przez Państwa Członkowski Unii Europejskiej, gdzie przepisy te powinny być przejrzyste oraz odznaczać się obiektywnością.
